Gerelateerde berichten
Buenos Aires for dummies
Tango, voetbal, sappige steaks, uitgangsleven de klok rond, boulevards, torenhoge inflatie, mate, dulche de leche, graffiti op bijna elke muur en slechts één taal die gesproken wordt: Spaans. Welkom in Buenos Aires.
Buenos Aires is de kleurrijke hoofdstad van Argentinië en het contrast met Zuid-Oost Azië is immens. Eindelijk terug propere kamers zonder kakkerlakken, douchen met water dat niet stinkt en steaks kunnen eten zonder te vrezen voor een zoveelste voedselvergiftiging.
De reis naar deze metropool zal ons vanuit Nepal meer dan 50 uur kosten, maar op deze trip hebben we tijd en de tussenstop in Istanbul is een welgekome afwisseling.
Twee redenen liggen aan de basis van deze verre verplaatsing. Enerzijds leek ons dit een ideale plaats om het wereldkampioenschap voetbal te beleven. Maar anderzijds wilden we graag een inspanning doen om Spaans op onze CV te kunnen zetten. En daarvoor blijkt Buenos Aires een uitstekende keuze.
Alvast 10 typische zaken ter introductie van het ‘Parijs van het Zuiden’:
1. “No hablo Ingles!”
Geen woord Engels spreekt men hier, we hadden het op deze reis nog niet meegemaakt. Wel waren we al in landen waar men zich probeert te redden met gebroken Engels, maar een wereldstad waar men niet in staat is om zinnen als ‘Where is…?’ te verstaan, het blijft toch een beetje vreemd. Wij zijn hier om Spaans te leren, dus voor ons des te beter, maar de gemiddelde Westerse toerist gaat hier niet ver geraken met Engels, Frans of elke andere taal dan Spaans.
2. “Loco de fútbol”
Dat ze hier zot zijn van voetbal, zal voor weinigen een verrassing zijn, maar ze gaan wel bijzonder ver. Enerzijds is er de eeuwige rivaliteit op clubniveau tussen River Plate en Boca Juniors. De straten lopen hier vol met mensen in rood-zwarte of blauw-gele trainingspakken en het is best dat ze elkaar niet tegenkomen. De dag na onze aankomst, speelde River Plate kampioen en dat was tegelijkertijd te bekijken op 7 verschillende zenders, met telkens een andere commentator.
En anderzijds is er de mateloze verering van hun nationale elftal. Elke dag staan de kranten hier vol. En Messi lijkt hier wel een halfgod. Elk respectabel product neemt hem onder de arm om reclame te maken. De hele stad hangt vol met zijn foto. De druk om te presteren op het WK is dan ook torenhoog. Zelf heb ik een ticket kunnen bemachtigen voor de vriendschappelijke interland Argentinië – Trinidad & Tobago. Echt indrukwekkend vond ik ze niet, maar het stadium van River Plate was voor deze wedstrijd zonder inzet toch uitverkocht. Benieuwd hoever ze geraken op het WK….
3. Om ter grootste boulevard
Buenos Aires voelt zeer Europees aan, maar om nu te zeggen op welke Europese stad ze lijkt, is niet evident. Wellicht een combinatie van Berlijn, Parijs en Praag. Vooral de vele groteske en indrukwekkende gebouwen uit de 18 de en 19 de eeuw en de tientallen brede boulevards zijn opvallend. Argentijnen beweren zelfs dat ze de breedste boulevard ter wereld hebben, de Avenida 9 de Julio. En inderdaad, met 16 baanvakken naast mekaar, zou zelfs Usain Bolt het moeilijk hebben om ze in één keer te kunnen oversteken.
4. “The graffiti city”
Net zoals in andere steden is het verboden om zonder toestemming op iemands gevel graffiti te spuiten, maar daar merk je weinig van als je hier door de straten slentert. Meer nog, de laatste jaren blijkt het zelfs trendy te zijn om een bewoner te zijn van een huis vol graffiti. Er zijn zelfs organisaties die tegen betaling uw gevel een stuk kleurrijker maken. Het levert alvast heel wat leuke plaatjes op.
5. Tango, tango, tango…
Tango en Buenos Aires gaan hand in hand. Een bezoek aan deze stad zonder een tango-optreden is not done. Het zal zelfs moeilijk zijn om hier twee dagen te vertoeven zonder getuige te zijn van deze passionele dans. Er is heel wat mystiek over de tango. Niet alleen in de dans zelf, maar ook over het ontstaan. Er wordt aangenomen dat tango rond 1880 hier ontstaan is. In die tijd arriveerden er veel Europese immigranten. Verscheurd door heimwee naar hun vaderland en hun vrouwen, zochten zij “troost” in de vele bordelen. Omdat er op dat moment niet zoveel vrouwen waren in Buenos Aires, moesten zij ‘wachten’. En om de tijd te doden, dansten zij, zowel met de bedienden, de prostituees, als met mekaar…
6. Liever dollars dan pesos
Een zoveelste grote inflatie in 2001 (en elk jaar zijn er wel enkele kleine inflaties) zorgde ervoor dat één van de duurste wereldsteden meteen één van de goedkoopste werd. Goed voor de buitenlandse toerist, minder voor een groot deel van de bevolking. Het vertrouwen in de overheid en de banken is hier nauwelijks bestaande. Men ziet hier liever dollars en euro’s dan hun eigen pesos. En alles graag cash, zo erg zelfs dat grote winkelketens kortingen tot 20% aanbieden als er cash kan worden betaald.
7. De stad die nooit slaapt
Aperitieven om 23u, steak eten in een bomvol restaurant om 1u ’s nachts om daarna nog naar de cinema te gaan. Onbestaande bij ons, maar niet meer dan normaal aan deze kant van de oceaan. Dat bloeiende uitgangsleven (La Vida Nocturna) is wellicht ook de reden waarom stiptheid niet de grootste troef is van de doorsnee Porteño (= inwoner van Buenos Aires). Onze lerares Spaans kwam op een gegeven moment de klas binnen (die start om 10u) en zei: ‘jullie zijn altijd zo vroeg?’, waarop An zei: ‘Hoezo? Het is 10u05…’
8. Zoet, zoeter, dulce de leche…
Voor zoetebekken is het hier een waar paradijs. Elke hoek van het straat wordt ingenomen door patisserieën en geen enkele van hen heeft te klagen over een tekort aan klanten. De zoetigheid bij uitstek is hier ‘dulche de leche’, een karamelpasta bekend in heel Zuid-Amerika. Oorspronkelijk wordt het gebruikt op brood, maar ze zijn er hier zo aan verslaafd dat je het op en in alles kan vinden, tot vervelens toe… .
9. Bife de lomo of bife de chorizo, maar vlees zal het zijn…
Nog verslaafder zijn ze hier aan vlees. Gigantisch grote brokken smeuïg vlees van een super kwaliteit. Argentijnen beweren dat ze het beste vlees ter wereld hebben en op dat vlak zou ik hen wel eens gelijk moeten geven. Je hebt wel een ‘vleeswoordenboek’ nodig als je de eerste keer naar een ‘parrilla’ gaat. Met gewoon ‘bife’ (biefstuk) ga je niet ver geraken. Elk stuk van het beest wordt apart verkocht en resulteert in een heel menu met een lange lijst van (vreemde) namen.
10. Mate, de nationale volksdrank
De doorsnee Argentijn is dus een zoetebek en een gigantische carnivoor, wat resulteert in een serieus vitaminetekort. Gelukkig is elke Argentijn verslaafd aan mate, een bittere kruidenthee bereid van de bladeren van de mateplant en vol vitaminen. Overal, maar dan ook overal, zie je Argentijnen met een thermos rondlopen. Het wordt gedronken uit een uitgeholde ‘kalebas’ waar mateblaadjes worden ingedaan en waarover heet water wordt gegoten. Het drinken van mate is een sociaal gebeuren en vereist tijd en vooral kennis van het hele ritueel. Gezien iedereen door hetzelfde rietje/pijpje (‘bombilla’) drinkt, wordt het door niet-Argentijen vaak als onhygiënisch beschouwd. Toch gek voor een volkje dat het niet kan geloven dat de meeste Europeanen naar het WC gaan zonder een bidet te gebruiken…
Meer foto’s van Buenos Aires vind je door op onderstaande foto te drukken:
Feesten voor het goede doel? Het kan:
