Gerelateerde berichten
Rode Duivels @Bejing
Vannacht speelden de Rode Duivels hun cruciale wedstrijd in en tegen Kroatië en ik had er veel voor over om daar getuige van te zijn. Uit ervaring weet ik dat het in het buitenland niet evident is om zulke events live te volgen. Je zou denken aan een Ierse pub, maar elk voetballand speelde die avond een belangrijke match. Daarenboven is Belgisch voetbal nu niet bepaald iets waar veel volk op afkomt (hoewel dat stilaan aan het veranderen is). Ik had er niet beter op gevonden om onmiddellijk na het inchecken in onze hostel een mailtje te sturen naar de Belgische ambassade met de vraag of zij meer informatie hadden. Tot mijn verbazing had ik binnen de vijf minuten een antwoord met zelfs een pdf-document. Blijkbaar zijn er Belgische cafés in Bejing (dankzij onze bieren) en één daarvan, Beermania, zond de match integraal en live uit op een groot scherm. Mijn ogen begonnen meteen te ‘glintseren’. An was te uitgeput en dus vertrok ik rond 23u alleen met de taxi. Het was ‘slechts’ een kleine 15 km (en nog steeds in het centrum). Ik had het personeel in onze hostel gevraagd om het adres te vertalen naar Chinese karakters want ons geschrift verstaat de meerderheid niet. Dat én een gedownloade googlemaps-kaart zorgde ervoor dat ik een half uur later in Beermania was. De kroeg zat afgeladen vol, deels met de (iets rijkere) locals, deels met expats. Aan de truitjes te zien, waren er heel wat Belgen. Ik leerde meteen dat niet alle Chinezen wisten hoe er bier wordt gedronken in België. Voor mij zat een groepje jonge Chinezen die net hun volgende Hoegaerden van 5 liter (!) bestelden. Vervolgens schepte iedereen het eigen glas vol uit de emmer van 5 liter. Bizar, maar de brouwerij zal ongetwijfeld niet klagen.
Zoals elke voetbalfan weet, is een goeie zitplaats goud waard. Ik zat aan de toog, net voor een groot plasmascherm en aan mijn rechterzijde werd het nog eens op een witte muur geprojecteerd. En met een Rochefort 12 voor mijn neus kon ik het Belgisch volkslied aanschouwen. De uitdrukking ‘een kinderhand is snel gevuld’ was hier op zijn plaats ;-). Het enige dat nog beter kon zijn, is dezelfde setting met vrienden. Die waren hier helaas niet, maar de mogelijke kwalificatie maakte het niet moeilijk om connecties te leggen. De eerste twee met wie ik in gesprek geraakte, waren Etienne en David. Etienne, een Franstalige Belg van Italiaanse origine. Hij woonde al 5 jaar in Bejing en werkte aan de universiteit. Hij vond de stad wel ‘ok’ maar de gigantische files en vervuiling was hij toch wel beu. David was een Franstalige acteur die nog niet zo lang in Bejing was. Hij had een contract voor een jaar bij het Circus van Bejing, een hele prestatie want daar laten ze niet zomaar iedereen toe. Meer nog, hij was nog maar de tweede Belg die daar werd toegelaten.
Als je aan de toog zit, zie je hoeveel en wat er wordt gedronken en eigenlijk was het wel indrukwekkend wat er allemaal ‘verzet’ werd. Ik heb nog nooit zoveel Chimay zien passeren. De tapkraan (rode Chimay was van het vat) heeft niet stilgestaan. De sfeer werd daardoor alleen maar beter en toen Lukaku zijn eerste goal maakte, stond de pub op zijn kop. Ik ga ervan uit (en het is te hopen) dat dat ook zo was op de meeste plaatsen in België. Het is eigenlijk tof om de wereld rond te reizen en deel uit te maken van een voetballand dat zijn strepen verdiend heeft (of aan het verdienen is). Als je mensen ontmoet, is de eerste vraag natuurlijk steeds ‘van waar ben je?’ (behalve de Amerikanen, dat is meestal erg duidelijk ;-)). En dan zoek je meteen naar overeenkomsten en gezien ‘we all talk football’ is het (eindelijk) eens leuk om erkenning te krijgen voor het werk van onze nationale elf. Ook verrassend is hoeveel nationaliteiten onze Duivels volgen. Iedereen die geïnteresseerd is in voetbal, weet dat we goed bezig zijn. Toevallig net nog een Amerikaan (California) tegengekomen die zei: “België? Waauw, jullie hebben iedereen uit de poule geknikkerd.” Wederom was de kinderhand snel gevuld.
Tijdens de rust werd ons trio uitgebreid tot een kwartet. Kris, een Nederlandstalige Belg die al 22 jaar in China woont, vervoegde ons groepje. Hij was de managing director van Kuoni China, een polyvalente reisorganisatie. Met ons vieren hebben we België zichzelf zien kwalificeren voor het WK, hebben we ontdekt dat Lukaku een standbeeld verdient én dat het echte volkslied niet de Brabaçonne is, maar ‘Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!‘. Schitterende avond, briljant feestje en het doet me nog meer overtuigen dat deze reis in juni/juli Brazilië moet kruisen. We zullen dan wel nog eens moeten nadenken over mogelijke sponsors. Dus als jullie je geroepen voelen, alle aanbiedingen zijn bespreekbaar ;-).
