Gerelateerde berichten
Fanatieke voetbalsupporters
In de nachttrein van Sint-Petersburg naar Moskou hadden we onze coupon gedeeld met Andrei, een Oekraïner die in de hoofdstad leeft. Veel gemeenschappelijke woorden hadden we niet maar ‘we all talk football’ en dus kwam dit thema snel ter sprake. Het is wel eens een verademing om te reizen en mensen tegen te komen die spelers van onze nationale ploeg kennen. Dat was vroeger wel anders. De Engelse Premier League en het feit dat dit overal ter wereld wordt uitgezonden, heeft ongetwijfeld een handje toegestoken.
Andrei wist dat het die dag de voetbaltopper was tussen Spartak Moskou en CSKA Moskou, twee van de vijf (!) clubs die in de eerste klasse in Rusland spelen. Spartak Moskou staat bekend als de voetbalploeg van de vakbond en staat momenteel vierde. CSKA Moskou is gegroeid uit het leger en staat voorlopig eerste. Gezien de historiek van beide teams is het dan ook niet verwonderlijk dat ze aartsrivalen zijn.
Spartak Moskou heeft eigenlijk nooit een eigen stadion gehad, ze hebben in verschillende stadia van andere teams gespeeld en zelfs ooit op het Rode Plein. Met de komst van het Wereldkampioenschap 2018 zouden ze nu binnenkort wel over een eigen stadium beschikken. Vandaag spelen ze in het stadium van Lokomotiv Moskou.
De match was uiteraard al weken uitverkocht en we hadden geen tickets. Maar ik wou toch graag even de sfeer opsnuiven. Zoals bij bijna elke match stonden net voor de ingang een massa mensen tickets te verkopen. Een derby meepikken in Moskou stond hoog op mijn verlanglijstje, maar ik wou niet over mijn budget gaan. Het blijft natuurlijk ‘tricky’ als je tickets van vreemden koopt, maar we hebben het er toch op gewaagd en blijkbaar geluk gehad. Twee Russen van onze leeftijd ongeveer hadden nog twee tickets over en we hebben ze onder de prijs kunnen kopen. De plaatsen waren naast die van hun en ze hebben ons nog geëscorteerd tot in de tribune. Toffe gasten trouwens, althans voor zover we met mekaar konden communiceren…
Ik heb al op verschillende plekken in de wereld naar voetbalmatchen gekeken, maar hier heerste toch een apart sfeertje. Is het de rivaliteit, de cultuur of gewoon Russisch, geen idee, maar het blijft apart. De harde kern is – op zijn minst gezegd – redelijk fanatiek. Bengaals vuur is blijkbaar de norm en dat mag zelfs naar de stewards gesmeten worden, er wordt gewoon doorgespeeld. Hieronder een kort filmpje dat voor zich spreekt:
Wat minstens even intens was, maar waar we helaas geen beelden van hebben, is de begeleiding van de politie naar het metrostation. Vanuit het stadion is het toch nog zo’n 500 meter naar de metrohalte. Om niks aan het toeval over te laten (ik zou niet weten waarom anders), vormen de flikken een rij, zij aan zij, van aan het stadium tot aan het metrostation. Een eerste rij wordt gevormd door jeugdige kadetten, in veel te grote lederen jassen. Op de tweede rij staat ofwel een zwaargebouwde politie-agent ofwel een struise man, casual gekleed (in Rusland betekent dat een lederen jas) en met een rode armband. Het tafereel is te surreëel om ernstig bij te blijven, maar onze glimlach werd duidelijk niet geappreciëerd. Toch speciaal als je weet dat de ploeg van de militairen net 3-0 verloren is én dat net zij de tegenpartij naar buiten moeten begeleiden… . Alleszins een hele ervaring.
BTW: het klinkt wat tegenstrijdig, maar ondanks dat de alcohol rijkelijk vloeit in Rusland, wordt er geen bier verkocht tijdens de wedstrijd. Het enige dat we konden krijgen waren hotdogs, water, thee (gratis) en wat koeken.
